දැක්ක අද ගොඩක් ලස්සනයි ඔයා

දැක්ක අද
ගොඩක් ලස්සනයි ඔයා
එනවනේද
ආයෙත් ජිවිතේට මගේ
කවුරු මොනව කිව්වත්
ඔයාට තේරෙනව ඇති මගේ ආදරේ ගැන
එ්ක තාමත් දැනේනනේ තේරෙන්නේ නැත්තම්
ඒක තමා පුදුමේ
ඔයාට මං නැතුව පාලුද?
මමනම් ජිවත් වෙනවට ජිවත් වෙනවාෙ
දන්නවද මම ඔයා මතක් වෙන්නේ නැති වෙලාවක් හොයනවා
ඔයාට තියනවද මම මතක් වෙන්නේ නැති වෙලාවල්
හැම තැනම ඔයා ඉන්නේ
ඔයා ලග නැති වුනත්

මග බල බලා නෙතු දව දවා රත්තරං මං මග බලා සිටියා

ඔබ එන්න

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

සෞමිය සද සේමා

මට රූසිරි බෝමා

සන්සුන් ගමනේ රූසිරි බෝමා

ආදරේ නොකියා ඉන්නේ කොහොමා

මගේ රන් කදට මම ආදරෙයි

මගේ රන් කදට මම ආදරෙයි

ඔබ නොදැක බැරුවා

ඔබ නැතිව බැරුවා

ඔබ නොදැක බැරුවා

ඔබ නැතිව බැරුවා

මග සොය සොයා

මුව සල සලා

සත්තකයි මං

ඔබ එතැයි සිතුවා

ඔබ එන්න

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

මම පෙරුම් පිරුවා

ඔබ එතැයි සිතුවා

මම පෙරුම් පිරුවා

ඔබ එතැයි සිතුවා

මග බල බලා

නෙතු දව දවා

රත්තරං මං

මග බලා සිටියා

ඔබ එන්න

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

ඔබ එන්න

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

ඔබ එන්න

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

ඔබ එන්න

ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න

ඔයා

වෙලාවකට

ඔයා කොහෙ හරි සතුටින් ජිවත් වෙයි කියල හිතෙද්දි

මම කොච්චර දුක් වින්දත් කමක් නෑ කියල හිතෙනවා.

එත් මම තාම හිතනව දවසක් එයි කියල ඔයා මගේ වෙන...

ඉස්සර තනියම දුක වින්දා

පස්සේ මගේ දුක ඔබට කිව්වා

ඔබේ දුක මට කිව්වා

අන්තිමේදි ඔයා දුක කියන එක නැවැත්තුවා

මම දිගටම දුක කිව්වා

ඔයාට ඒක දරාගන්න බැරිවුනා

ඔයා ඔයාගේ ලෝකේ 

මම මගේ ලෝකේ

මගේ ලෝකේ ඔයාට මම හිතට හැමදේම කයනවා

මගේ ලෝකේ ඔයාට කියන ඒවා ඔයාගේ ලෝකේ ඔයාට ඇහෙනවද මම දන්නේ නෑ 

මම දන්නවා දැන් ඔයා මම නැතුව ගොඩක් දුර ගිහිල්ල කියල

එත් මම තාම හිතනව දවසක් එයි කියල ඔයා මගේ වෙන...

:(

අන්තිමේදි ගෙදරින් කැමති වුනා
එතකොට ඔක්කොම විනාශ වෙලා
මගෙ හිතත් මැරිලා
ඔයා එනකම් හිත හැමදාම බලන් ඉදී..

සගවන්න ඔය නිල් නුවන්- සැගවෙන්න මගෙ ඇස් වලින්

සගවන්න ඔය නිල් නුවන්- සැගවෙන්න මගෙ ඇස් වලින් 

ඔබ දුටුවෝතින් යලි හිත වාවනු බෑ.....

අහසේ තරු නැති රැ - සද එලියක් නැති රැ.....

වලාකුලු අතරේ සගවන්න ඔය නිල් නුවන් මගේ දිහා නොබලා....

හමු වුනු ලන් උනු අප පෙම් කතහන්දරේ..

පැටලුනු දැවටුනු සිතුවිලි සිරකෙරුවේ....

ආදරයේ බිදුවක් වත් අඩුව නොවේ....

දයිවයේ සරදම් අප වෙන් කෙරුවේ....

සගවන්න ඔය නිල් නුවන්- සැගවෙන්න මගෙ ඇස් වලින් 

ඔබ දුටුවෝතින් යලි හිත වාවනු බෑ.....

කිව කතා තුන් යමේ මතක් උනා....

කදුලු ගලා දුටු සිහිනය බොදව ගියා... 

ජිවිතයම අප ලන් වි ඉදිමු කියා ....

පැතු පැතුම් අප දෙහදේ ඉකි බිදිනා....

සගවන්න ඔය නිල් නුවන්- සැගවෙන්න මගෙ ඇස් වලින් 

ඔබ දුටුවෝතින් යලි හිත වාවනු බෑ.....

සෙනෙහස මගේ නුබ තාමත් විදිනවද

ඉරෙන් එන එලිය ගැන නුබ දන්නවද

සදේ සිසිලස ගැන නුබ දන්නවද

ගහක සෙවනැල්ල ගැන නුබ දන්නවද

සෙනෙහස මගේ නුබ තාමත් විදිනවද

පාලුව තනිකමෙන් දැන් මා වෙලාලා

නින්ද නොමැත නුබ ගැන මා සිතාලා

නුබත් විදවනවද මා ගැන සිතාලා

කියන්න සොදුරියේ මගෙ සිත හදාලා

දැනුනු විටදි ඉස්සර දුක මගේ හදට

නුබ සිටියා ලගින් ඒ දුක මගෙ නිවන්නට

නුබ දුර ගොසින් නැහැ දැන් නුබ පෙ‍නෙන්නට

වෙන කෙනෙකුනම් එපා ඒ දුක මගේ නිවන්නට

මතකද නුබට මගේ හිස අත ගාපු හැටි

විජේ එකෙන් වටලප්පන් කාපු හැටි

සරසවි උයනේ රේල් පාරේ වැටුන හැටි

පුන් කලසේ නුබ එනකම් හිටපු හැටි

පුදුමයි සොදුරියේ නුබේ ආදරය මට

අත අල්ලන් හිටියා දවසක් හරි තදට

එපා බසින්නට නුබ දුක වැඩි කමට

මතකද ඒ දෙය වුන තැන නුබට

දින දින ගෙවෙනවා දැන් දැන් ඉක්මනට

දැනෙනවා වැඩි දැන් දුක මගේ හදට

ඉවසගන්න බැරිවුන විට හඩනකොට

සිහිනේන්වත් නුබ අවිදින් මගේ ලගට

හිමින්සැරේ මගේ හිස පිරිමදිනවද...